Super G – Vancouver 2010

Παρόλο που το Super G δεν ανήκει και τόσο στην θεματολογία του Freeskiing, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά με αφορμή τον αγώνα που διεξάχθηκε στους Ολυμπιακούς του Vancouver. Ο κύριος λόγος για αυτό το άρθρο ακούει στο όνομα Aksel Lund Svindal….

Τεχνικά χαρακτηριστικά του αγωνίσματος

Το Super G (Super Giant Slalom – υπεργιγαντιαία κατάβαση ) είναι ένα κατεξοχήν αγώνισμα Ταχύτητας, όπως ακριβώς και το Downhill (Ελεύθερη Κατάβαση), σε αντίθεση με το GS (Giant Slalom) και το Slalom που είναι αγωνίσματα “τεχνικής”.

Χονδρικά το Super G συνδυάζει στοιχεία του Downhill καθώς και του GS, περιλαμβάνει δηλαδή μεγάλη απόσταση των πορτών μεταξύ τους με λιγότερες στροφές από ότι στο GS και σε μεγαλύτερο μήκος διαδρομής ώστε να προσεγγίζονται οι ταχύτητες του Downhill. Αυτός ο συνδυασμός σε ορισμένες περιπτώσεις και ανάλογα την χάραξη της διαδρομής δημιουργεί ακραίες καταστάσεις στους αθλητές, υψηλές ταχύτητες της τάξεως των 100 χιλιομέτρων την ώρα και παραπάνω, σε χαραγμένες γραμμές κατάβασης με ακτίνα στροφής σε ορισμένα σημεία, στα 25 – 30 μέτρα !!

Έχει υπολογιστεί ότι ο αθλητής προσπαθεί να ολοκληρώσει την διαδρομή αντιμετωπίζοντας δυνάμεις της τάξεως των 3G’s. Ένα τυπικό παράδειγμα του μεγέθους της δύναμης αυτής ,είναι η στιγμή της απογείωσης ενός διαστημικού λεωφορείου ή της επανόδου του στην ατμόσφαιρα. Με άλλα λόγια σε ένα αθλητή βάρους 100 κιλών το κάτω σκι (εξωτερικό πόδι της στροφής) δέχεται πίεση 300 κιλών !! για να μπορέσει να μπει ο αθλητής στην στροφή. Αυτό συμβαίνει σε όλη την διαδρομή για κάτι λιγότερο από 2 λεπτά, σε κάθε δηλαδή τοποθέτηση του σκιέρ σε χαμηλή θέση ανα τακτά χρονικά διαστήματα λίγων δευτερολέπτων. Η έκκριση και επίδραση του γαλακτικού οξέως στον αθλητή για τα κοινά δεδομένα ενός μέσου ανθρώπου είναι εξωφρενική…

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό που κάνει το Super G μοναδικό είναι ότι διεξάγεται όπως και το Downhill σε μια κατάβαση με την διαφορά όμως ότι στους αθλητές δεν επιτρέπεται η προπόνηση στην χαραγμένη διαδρομή σε φουλ ταχύτητα πριν των αγώνα. Όπως και στο GS και το SL το μόνο που τους επιτρέπεται είναι η αναγνώριση στην χάραξη για μια ώρα , οπτικά , το ίδιο πρωινό πριν τον αγώνα. Αυτή η προσθήκη στον κανονισμό δίνει στο αγώνισμα την φύση του απρόβλεπτου , το Super G απαιτεί διαφορετικές ικανότητες από τον αθλητή από ότι στα άλλα αγωνίσματα του αλπικού σκι γιατί συνδυάζει ικανότητα πρόβλεψης , σε πολύ υψηλές ταχύτητες και με εκτέλεση υψηλής τεχνικής.

Υψομετρική διαφορά της πίστας: 500-650 μ.
Πλάτος της πίστας : 30 μ.
Αριθμός των πορτών : max 10% της υψομετρικής διαφοράς
Χρόνος κατάβασης: από 1 λεπτό μέχρι 1: 45΄΄
Ταχύτητα κατάβασης: 95-105 χιλ. plus
Μήκος διαδρομής : 2 χιλ. κατά προσέγγιση

Ο αγώνας στους Ολυμπιακούς του Vancouver

To Super G , όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα αγωνίσματα του αλπικού σκι , διεξάχθηκε στο περιβάλλον χώρο του Whistler Creekside. Περισσότερα για τον χώρο-αγώνα μπορεί να δείτε και στο ακόλουθο σύνδεσμο: Creekside Avenue. Η σελίδα διαθέτει χάρτες της περιοχής και διάφορες άλλες πληροφορίες για την τοποθεσία καθώς και πολύ όμορφες φωτογραφίες του χώρου. Έτσι για να πάρουμε και μια γεύση για τον τρόπο οργάνωσης των αγώνων αυτών .

Για να ξεκινήσουμε λοιπόν από τον Tρίτο Nικητή του αγώνα , τον αμερικάνο Andrew Weibrecht. Γεννημένος το 1986 με ύψος 1.68μ. και σωματικό βάρος στα 84 κιλά, αγωνίζεται στο αλπικό σκι από το 2002. Το ντεμπούτο του στο World Cup το έκανε το 2006 στο Beaver Creek. Μέχρι το το 2009 η καλύτερη θέση τερματισμού την οποία είχε πετύχει στο Super G στο παγκόσμιο, ήταν η 39τη στο Val d’Isere ενώ είχε πετύχει και 10τη θέση σε Downhill στο Beaver Creek από όπου και ξεκίνησε την καριέρα του. Στο Vancouver τερμάτησε 21ος στο Downhill και 4ς μέρες αργότερα κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο Super G.

Τα split της κούρσας του και οι διαφορές από τον χρόνο του νικητή :
———-Time (diff)
Int1 16.44 (-0.06)
Int2 42.52 (+0.42) 105.76 km/h ήταν και η μέγιστη ταχύτητα που πέτυχε ο αθλητής.
Int3 1:08.83 (+0.33)
Int4 1:30.65 (+0.31 από τον χρόνο του πρώτου νικητή και μόλις +0.02 από τον χρόνου του δεύτερου )

Ας τον παρακολουθήσουμε:

[vimeo]http://www.vimeo.com/9726214[/vimeo]

Δεύτερος Nικητής είναι ο πλέον δημοφιλής αμερικανός Bode Miller. Γεννημένος το 1977 , ύψος 188 και 97 κιλά, ο Bode είναι ήδη χρυσός Ολυμπιονίκης και Παγκόσμιος Πρωταθλητής , δύο φορές στο overall του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 2005 και το 2008 και θεωρείται γενικά ο καλύτερος αμερικάνος αθλητής του σκι που έχει περάσει ποτέ. Το 2008 μαζί με την Lindsey Vonn βοήθησε τις ΗΠΑ να «καθαρίσουν» το ανδρικό και γυναικείο overall World Cup για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια. Είναι ο πέμπτος σε σειρά αθλητής στην ιστορία του αγωνιστικού σκι που έχει κερδίσει το World Cup και στα πέντε αγωνίσματα , Slalom, GS, Super-G, Downhill και στο Combined. Ο Bode Miller έχει μια αρκετά ενδιαφέρουσα παρουσία στον χώρο με πολλές άλλες επιτυχίες ενώ είναι επίσης γνωστός για τον σχετικά μη συμβατικό του χαρακτήρα.

“Είναι πραγματικά ασυνήθιστο να είσαι μπροστά από 6 τύπους όλοι με διαφορά χρόνου μεταξύ τους κοντά στο 1 δευτερόλεπτο.” Ο δύο φορές πρωταθλητής στο Overall πρόσθεσε ακόμα : “Κάνω μερικά λάθη αλλά συνεχίζω τον αγώνα επιθετικά, ήξερα τον στόχο μου και έδωσα το καλύτερο που μπορούσα.Η χάραξη είχε κάποια πονηρά σημεία, έκανα μερικά λάθη και βγήκα εκτός γραμμής όπου παραλίγο να χάσω μια πόρτα. Στο Super-G δεν ξέρεις ποτέ πόση ταχύτητα μπορείς να αναπτύξεις,μέχρι τον τερματισμό.”

Τα splits στον αγώνα:

———-Time (Diff)
Int1 16.20 (-0.30)
Int2 42.12 (+0.02) 100.99 km/h, ήταν και η μέγιστη ταχύτητα που πέτυχε ο αθλητής
Int3 1:08.63 (+0.13)
Int4 1:30.62 (+0.28 από τον χρόνο του πρώτου νικητή )

Η προσπάθειά του :

[vimeo]http://www.vimeo.com/9727056[/vimeo]

Ο λόγος τώρα για τον Χρυσό Ολυμπιονίκη του Super G στο Vancouver και Νορβηγό, Aksel Lund Svindal (Axl). Γεννημένος το 1982 ,με ύψος 1,96μ. και βάρος 96 κιλά, ο Svindal έχει κερδίσει 5 μετάλλια για τίτλους στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Combined(Σύνθετο) , Super-G και GS ενώ έχει κερδίσει 13 κούρσες στο World Cup. Κέρδισε το πρώτο του overall World Cup το 2007.

Τον Νοέμβριο του 2007 , κατά την διάρκεια την πρώτης προπόνησης για τον αγώνα της ελεύθερης κατάβασης στο Beaver Creek , ΗΠΑ, ο Svindal είχε μια πολύ άσχημη πτώση μετά από απογείωση σε άλμα της διαδρομής. Σχεδόν έκανε στον αέρα ανάποδη τούμπα και προσγειώθηκε με την πλάτη-αυχένα στο terrain. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με σπασμένα οστά στο πρόσωπο και σκίσιμο-τομή στην βουβωνική χώρα 15 εκατοστών. Επέστρεψε σε αγωνιστικούς ρυθμούς και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τον Οκτώβριο του 2008. Οι δύο πρώτες του νίκες ήταν στο Downhill και το Super G στο Beaver Creek , στο ίδιο μέρος δηλαδή όπου είχε το σοβαρό ατύχημα τον αμέσως προηγούμενο χρόνο! Επίσης στην επιστροφή του κέρδισε το δεύτερο overall World Cup με πολύ μικρή διαφορά από τον Αυστριακό Benjamin Raich.

Σχετικό βίντεο για την προσωπική του περιπέτεια :

[vimeo]http://www.vimeo.com/9727954[/vimeo]

Για να δούμε τώρα λίγα στοιχεία για την κούρσα του νικητή. Ο Svindal στάθηκε μπροστά στην αφετηρία με τον αριθμό 19 στην φανέλα του , ξερώντας ότι οι 11 αθλητές που προηγήθηκαν είχαν διαφορά μεταξύ τους στα 0.73 δευτερόλεπτα !

Κατεβαίνοντας με αρκετό control την χάραξη των 2.076 μέτρων , η οποία στην κορυφή ήταν αρκετά παγωμένη με αρκετές αυλακώσεις από τα περάσματα των προηγούμενων αθλητών και κάποια αρκετά δύσκολα s-bends , το είδαμε να επικρατεί των αντιπάλων του και να βγαίνει πρώτος στο podium με διαφορά από τον δεύτερο Bode Miller στα 0.28 δευτερόλεπτα, χρόνος που ήταν αρκετός ώστε να μην τον ξεπεράσει κανένας άλλος στην συνέχεια του αγώνα.

“ Ήταν καλή κούρσα , αλλά είναι δύσκολο να πω ότι ήταν κοντά στο τέλειο.” σχολίασε ο Svindal. “Έκανα ένα λάθος ήξερα βέβαια ότι ο Bode ήταν μπροστά και ότι ο Weibrecht ακολουθούσε και ξέρω πολύ καλά πως αυτοί οι τύποι πολύ απλά ΔΕΝ επιβραδύνουν στην προσπάθειά τους και ότι τα δίνουν όλα. Ξέρεις ότι πρέπει να κατέβεις επιθετικά, αισθανόμουν τυχερός που ήδη είχα μετάλλιο οπότε θα μπορούσε να γίνει ακόμα καλύτερο, πρέπει επίσης να προσπαθείς να το διασκεδάζεις , να απολαύσεις τον αγώνα, πάντα κάνοντας σκι επιθετικά. Είχα προετοιμαστεί καλά , είμαι σε πολύ καλή φόρμα και απλά το απολαμβάνω.”

Τα splits του:

——–Time (Diff)
Int1 16.50 (0.00)
Int2 42.10 (0.00) 114.86 km/h ήταν και η μέγιστη ταχύτητα που πέτυχε ο αθλητής
Int3 1:08.50 (0.00)
Int4 1:30.34 (0.00) με διαφορά στα 0.28 δευτερόλεπτα ακολούθησε ο Bode Miller.